زنجیره ای از بلاک ها که اطلاعات را در بردارند بلاک چین گفته می شود. این فناوری برای اولین بار در سال ۱۹۹۱ میلادی توصیف شد.و در اصل به منظور زمان‌بندی اسناد دیجیتال به وجود آمد. تا دیگر امکان تغییر تاریخ یا دست بردن در آن وجود نداشته باشد.
این فناوری تا سال ۲۰۰۹ میلادی قبل از به وجود آمدن بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو کاربرد زیادی نداشت.
حجم هر بلاک تعریف شده و مشخص است.به طور مثال حجم بلاک های بیت کوین ۲ مگابایت است. در هر بلاک هش بلاک قبلی به علاوه ی هش کل اطلاعات بلاک وجود دارد. یعنی در هش کل بلاک هش بلاک قبلی نیز نهفته است.و این همان تعریف زنجیره ی بلوکی است.
با تغییر در محتویات هر بلاک چون هش بلاک نیز تغییر می کند، شبکه متوجه تغییر می شود، و این تغییر تایید نمی شود. اگر به یکی از بلاک چین های موجود متصل شوید، باید یک نسخه ی کامل از اطلاعات این بلاک ها بر روی سیستم شما ذخیره باشد، تغییر نامطلوب بلاک، فقط زمانی حاصل می شود که شما دارنده ی ۵۱ درصد از کل بلاک چین های موجود باشید. و این به حمله ی ۵۱ درصدی معروف است.
بیشترین شهرت و محبوبیت بلاک چین مربوط به استفاده از آن به عنوان سامانه ای برای رمزنگاری معاملات رمزارز ها و یا معروف ترینشان یعنی بیت کوین است. از این فناوری می توان در زیرساخت های مالی و امنیت سایبری و… نیز استفاده کرد.
بلاک چین این قابلیت را دارد تا اعتماد مردم به اینترنت را افزایش دهد. با استفاده از این فناوری قادر هستیم، سرعت دسترسی به اینترنت را افزایش دهیم. و برآورد شده که تا سال ۱۴۰۶ بسیاری از شرکت ها از بلاک چین استفاده خواهند کرد.